Z polskiego na nasze : Sprawdziany

TEST ZNAJOMOŚCI LEKTURY

MAŁA KSIĘŻNICZKA

1. Jak nazywała się lalka, którą Sarze kupił tatuś przed odjazdem? (Emilka)

2. Jakim językiem obcym szczególnie dobrze posługiwała się Sara? (francuskim)

3. Kim były Lawinia i Jessie? ( uczennicami dobrymi, ale dokuczały Sarze i innym dziewczynkom)

4. Kim dla Sary była EErmengarda Saint-John? (młodszą koleżanką, której Sara pomagała, bo Ermengarda miała trudności w nauce)

5. Czyją mamusią była Mała Księżniczka? (Lotti)

6. Czym na pensji panny Minchin zajmowała się Becky? (była pomywaczką)

7. Jaki był stosunek właścicielki szkoły do Sary? Uzasadnij swą wypowiedż w trzech zdaniach.

8. Określ Sarę Crawe czterema przymiotnikami.

9. Gdzie znajdował się „apartament” Sary? (na poddaszu)

10. Kto wspierał Sarę w trudnych chwilach? (Rebeka, Ermengarda, Lottie )

11. Kim był Melchzedek? (szczurem)

12. Co oznaczało dla Sary i Becky pięciokrotne stuknięcie w ścianę? (Przyjdź do mnie przez tajemny loch…)

13. Jaki prezent ofiarował RamDass dziewczynkom z poddasza? (ciepłą kolacje, meble, ogień)

14. W jakim kraju urodziła się Sara? ( Indie)

15. * kim była Ania i jaki był jej los? (była żebraczką, której Sara oddała pięć bułeczek; zamieszkała w pokoiku za sklepem i pomaga właścicielce i rozdaje biednym i głodnym dzieciom jedzenie)

NAUKA O JĘZYKIU – ZDANIA POJEDYNCZE I ZŁOŻONE

I. Określ rodzaj podanych zdań (podkreśl podmioty i orzeczenia):

1. Mała Jola płynnie czyta, chociaż ma dopiero pięć lat. - ……………………………………..

2. Niebieska sukienka nie pasuje do czerwonych butów. -…………………………………….

3. Jacek lubi kino, więc często kupuje bilety na premiery filmowe.-………………………

4. Kubie przydałby się długopis, gdyby nie miał pióra. -………………………………………….

II. Określ rodzaj podanych zdań:

1. Ula, Pestka, Marian zaprzyjaźnili się z Zenkiem, który bardzo im imponował.
……………………………………………………………………………………………………………………

2. Czerwony rower Michała pędził z ogromną szybkością.
…………………………………………………………………………………………………………………….

3. Lekcja zakończyła się szybko i pozostała miłym wspomnieniem.
…………………………………………………………………………………………………………………….

4. Gdyby Jola uczyła się, otrzymywałaby same piątki.
……………………………………………………………………………………………........................

5. Bolek i Lolek przyjaźnili się z niezwykle wesołą i sympatyczną Tolą
……………………………………………………………………………………………………………………..

6. Lolek był młodszy, ale zachowywał się jak dorosły.
………………………………………………………………………………………………………………………

7. Napiszę ten sprawdzian i dostanę szóstkę z plusem!
……………………………………………………………………………………………………………………..

III. Zrób wykresy podanych w zadaniu II zdań. W zdaniach pojedynczych określ wszystkie części zdania. Określ rodzaje podmiotów i orzeczeń:

IV. Zamień zdania pojedyncze na zdania złożone podrzędnie (użyj właściwych spójników).

1. Kup chleb. Potrzebny będzie na śniadanie.
…………………………………………………………………………………………………………………………

2. Wejdę do klasy. Zadzwoni dzwonek
…………………………………………………………………………………………………………………………

V. Zamień zdania pojedyncze na zdania złożone współrzędnie:

1. Chcę iść do teatru. Kup dla mnie bilety.
…………………………………………………………………………………………………………………………

2. Janek ogląda film. Janek je kruche ciasteczka.
……………………………………………………………………………………………

Edmund Niziurski, Sposób na Alcybiadesa

1) Dlaczego pani Lilkowska opuściła szkołę?

(…) Mówił o małych barierach życiowych, o które rozbił się entuzjazm pani Lilkowskiej(…)z dalszych wywodów Dyra wynikało, że to nie my, ale wydział kwaterunkowy, który nie przydzielił jej mieszkania(…) s.11

2) Czas narracji utworu to:

- po maturze

3) Dlaczego Pędzelkiewicz przychodzł do szkoły zawsze spóźniony?

- miał najbliżej do szkoły

4) Za kogo uważał się Wątłusz Pierwszy, gdy był w stanie rozbicia zasadniczego?

(…)Kupię sobie nuty i będę grał. Zostanę muzykiem, o ile nie zostanę przedtem poetą(…) s.93

5) Dlaczego prof.. Misiaka nazywano Alcybiadesem?

(…) Zrozumieliśmy wtedy, że biedak uważał siebie za Sokratesa, lecz nadzwyczajna złośliwość i małpia przekora jego uczniów ochrzciła go Alcybiadesem właśnie dlatego, iż nie cierpiał tego męża greckiego(…) s. 104

6) Kto zniszczył popiersie Katona?

(…) Ręka Dyrawykonała elipsę i z całym rozmachem uderzyła w głowę Katona(…) s. 17

7) Co zrobili chłopcy, aby zadowolony był rozmawiający z nimi psycholog?

(…)nasze przeżycia nie są wystarczająco straszne i że mogą nas uznać za

8) Ilu było Kickich, a ilu Wątłuszy?

(…) Obaj Kiccy to ananasy. I Mały, i Duży(…) s.37

(…)zapytał ciekawie Wątłusz Drugi, wyraźnie niezadowolony, że zajmujemy się tylko Wątłuszem Pierwszym(…) s.91

9) Czyjej zemsty obawiali się chłopcy?

9…) gdyby to można jeszcze uwierzyć w uczciwe intencje Szekspira, ale czuliśmy, że zemsta jego jest jeszcze nienasycona i że obmyśla przeciw nam coś straszliwego(…) s. 69

10) Skąd przybyła do młodzież, którą klasa VIIIa oprowadzała po Warszawie?

11) Wyjaśnij na czym polegał „dryf”:

12) Wyjaśnij na czym polegał układ zawarty między uczniami, a nauczycielem historii:

13) Kto należał do „paktu trzech”:

14) Opowiedz tragiczny sen Ciamci:

15) *W jakim przedstawieniu uczestniczyli główni bohaterowie?

- Pożegnanie Afryki

16) *Czego dotyczyła rozprawka Jana Ursyna Prączyńskiego?

(…)zawierająca opisy trików pozwalających możliwie bezboleśnie znosić kary klęczeniana grochu, łapy, podkładanek i rózg(…) – O skutecznym tolerancji kar sposobie s. 27

17) *Jaki był sposób odpytywania uczniów, stosowany przez Tymoteusza Misiaka?

(…) Alcybiades dzieli nazwiska na cztery grupy. Do pierwszej zalicza nazwiska historyczne, do drugiej – nazwiska przyrodnicze, do trzeciej nazwiska techniczna, a do czwartej i ostatniej – pozostałe. Najpierw pyta osobników z pierwszej grupy; kiedy skończy pytać pierwszą grupę, zabiera się do drugiej (…) Porządkuje nazwiska według liczby liter i zaczyna pytać od najkrótszych(…) s.185

Trzydzieści lat wcześniej nazwiska ułożone były alfabetycznie

Typowe trudności ortograficzne można łatwo przezwyciężyć. Nauczysz się szybko i skutecznie pisać poprawnie, jeżeli uświadomisz sobie proces podejmowania decyzji.

Pisząc wyrazy decydujesz o trzech podstawowych formach zapisu: głoski „U”, „Ż” oraz ”H”. W każdym z tych przypadków masz tylko dwie możliwości wyboru: Ó lub U, RZ lub Ż oraz CH lub H. To oczywiste, prawda?

Lecz rzadko uświadamiasz sobie, iż możesz być specjalistą w zakresie pisowni tylko jednego typu zapisu głoski i również w taki sposób uzyskać wysoką poprawność! Możesz więc bezbłędnie pisać „Ó”, „RZ” oraz „H”.

Trafna decyzja wymaga od Ciebie odpowiedzi na serię zawsze tych samych pytań obejmujących wiedzę o podstawowych regułach ortograficznych w tym zakresie, a także o wyjątkach. Na przykład: podejmując decyzję czy napisać „u” czy też „ó” musisz rozstrzygnąć:

czy głoska wymienia się na o, a lub e,
czy wyrazem, którego pisownię trzeba zapamiętać.

Ważne jest, abyś zechciał zrozumieć, że dodatkowe reguły są jedynie rozwinięciem albo uszczegółowieniem podanych. Przykładowo, poleca Ci się zapamiętanie, że jest niewiele wyrazów zaczynających się na „Ó”, że należy pisać „-ówka” i „-ówna” – ale te zasady sprowadzają się do wymiany podanej w pierwszej regule.

Prezentowany Ci tekst nie jest wykładem z ortografii – pomoże Ci raczej zrozumieć proces podejmowania decyzji. U niektórych z nas proces ten uruchamia się automatycznie, bez świadomej kontroli: sam nie wiesz, dlaczego tak właśnie piszesz (i jeżeli ta procedura jest skuteczna – możesz być zadowolony!). Niektórzy wykorzystują świadomie pamięć wzrokową (piszą wyraz na dwa sposoby i rozstrzygają, który „wygląda lepiej”, czyli do którego z jago zapisów przyzwyczailiśmy się bardziej). Inni przypominają sobie brzmienie wierszyków ortograficznych lub próbują zastosować poznane reguły.

Każdy SKUTECZNY sposób nie wymaga przeorganizowania. Możesz jedynie wesprzeć stosowane przez Ciebie sposoby dodatkową strategią.

Podane tutaj „ułatwiacze” to historyjki oraz ich zapisy piktogramowe obejmujące zasadniczą większość słów, których pisownię należy zapamiętać, ponieważ nie stosują się do nich żadne reguły. Zapis piktogramem powinien być bardzo prosty, sporządzony przez Ciebie i czytelny dla samego autora.

Ich walor polega na łatwości przyswojenia (do trwałego zapamiętania wystarcza nam przeciętnie 3-5 powtórzeń), na ujęciu „kontekstualnym”, to znaczy kojarzeniu słów z sąsiednimi wyrazami, na wykorzystywaniu wielu zmysłów (słuch podczas podawania i wypowiadania historyjek, wzrok przy czytaniu i oglądaniu piktogramu, zmysł dotyku i podczas rysowania piktogramu…) .

Nasza pamięć ma szansę wesprzeć się na wszystkich zmysłach : możemy też zastosować bodźce węchowe i smakowe (w poznany już przez Ciebie sposób) , ażeby skojarzyć wyrazy w poszczególnych grupach jako przynależące do określonego i nie zmienianego smaku i zapachu. Na przykład „Ó jest słodkie i pachnie ciastem, „RZ” jest słone i pachnie pizzą, a „H” jest kwaśne i pachnie jak pomarańcza.

Przedstawiam Ci pulę wszystkich omówionych już historyjek.

Przypominam Ci, abyś pracował z pozytywnym nastawieniem, z wiarą w osobisty sukces. Powtarzanie sobie „uda mi się!”, „zrobię to szybko” jest konstruktywne. Mobilizujesz w ten sposób całą swą energię na zadaniu i nie tracisz jej na lęk, obawy, myślenie pozytywne stwarza prawdopodobieństwo wykorzystania całych Twych możliwości, a nawet tych, które leżą w strefie najbliższego rozwoju. Wyobraź sobie szóstkę za dyktanda, które otrzymujesz zadziwiając mile nauczycieli i Rodziców.

Ucz się będąc wypoczętym, najedzonym, dotlenionym w ściśle określonym i wydzielonym na naukę czasie. Nie ucz się długo, lecz powtarzaj wielokrotnie.

Najtrudniejsze treści zamieszczaj na początku. (pamiętaj o prawach pamięci: efekcie świeżości i pierwszeństwa).

Ucz się przy muzyce barokowej (części largo!). Przynajmniej SPRÓBUJ. Wykorzystuj też stan zwiększonej chłonności umysłu TUŻ przed zaśnięciem i TUŻ po obudzeniu (poproś kogoś dorosłego o odczytywanie takich historyjek – najlepiej jednej naraz!)

Możesz przy okazji sprawdzić siebie, określić na ile potrafisz wykorzystać praktycznie zdobyte umiejętności. Posłuż się „metodą kratki”, takiego zero – jedynkowego wyboru, gdy pokazujesz wskaźnikiem na „U” lub „Ó” itd. Odpowiadając sobie jedynie na pytanie, czy ten wyraz był, czy też nie w określonej historyjce.

Następnie spróbuj utrudnić sobie samokontrolę wybierając także i takie wyrazy, których pisownie trzeba wyjaśniać odnosząc się do zasad. W kontroli postępów mogą Cię wesprzeć bliscy, polecając wskazanie prawidłowej pisowni na „KRATCE DECYZJI”, zamiast dyktować cale słowa.

Taka forma jest dla Ciebie łatwiejsza, chociaż w szkole wymagana jest także umiejętność poprawnego zapisywania całych ciągów słów (także i pod względem graficznym).

HISTORYJKI

„Ó”

Kłóciły się tam WIEWIÓRKA, KRÓLIK, ( oba zwierzaki mają sierść), SÓJKA, PRZEPIÓRKA, (są to ptaki), ŻÓŁW (jest ich pięć!). Zwierzęta walczyły o OGÓREK.Z góry wypływało zaczarowane ŹRÓDŁO. Pilnował tego miejsca STRÓŻ, w ŻÓŁTEJ, WŁÓCZKOWEJ czapce , trzymające KRÓTKĄ RÓŻDŻKĘ. Troszczył się też o różową RÓŻĘ, którą zamknął nawet w ogródku na KŁÓDKĘ.

Niestety, nie udało mu się upilnować: wody ze źródła napił się WRÓBEL, który natychmiast zamienił się w JASKÓŁKĘ, rzucił na pożegnanie PIÓRKO i poleciał do drugiej bajki.

Było to królestwo KRÓLA JÓZEFA i jego CÓRKI królewny Józefiny. Mieli oni WSPÓLNY tron, ozdobiony wymyślnymi SZCZEGÓŁAMI. Siedzieli na nim RÓWNO, ale nogi ich zwisały RÓŻNIE (nic dziwnego, królewna była przecież niższa!).

Władcy królestwa martwili się: mieli kłopoty. Ich skarbiec był PRÓŻNY, robiło się PÓŹNO, a spodziewali się wizyty sąsiada, któremu byli winni pieniądze. Pragnęli te pieniądze wyczarować.

Wezwali więc na pomoc WRÓŻBITĘ, który przypłynął CZÓLNEM. Był to wielki dziwak, który wróżył tylko z MÓZGU zwierzęcia. Zażyczył sobie zapłaty. Chciał otrzymać SKÓRĘ oraz PŁÓTNO.

Czary miały zadziałać tak:

„DOPÓTY DOPÓKI największy w królestwie TCHÓRZ, WÓJT oraz WŁÓCZĘGA nie udadzą się w nocy do lasu i nie dokonają PRÓBY wycięcia deski ze SPRÓCHNIAŁEGO drzewa, a potem wykonania z niej PÓŁKI, ale tak, aby ani jeden WIÓREK nie upadł na ziemię – nie napełni się skarbiec”.

Jak myślisz, czy czary się udały?

„RZ”

MARZENA, MAŁGORZATA i KATARZYNA MARZYŁY o wycieczce do RZYMU. Wyjechały tam i spotkały się ze swym kolegą KAZIMIERZEM, który był wyjątkowo spokojny oraz z MURZYNEM GRZEGORZEM, niesamowitym rozrabiaką, wręcz BARBARZYŃCĄ.

W Rzymie wędrówkę rozpoczęli od wycieczki turystycznej:
widzieli między JARZĘBINĄ I WIERZBĄ (mało egzotycznymi drzewami…) dziwne ZWIERZĘ, które TARZAŁO się i WIERZGAŁO tak mocno, że skaleczyło się o KORZEŃ.

Wkrótce rozpętała się BURZA i postanowiono ukryć się w lokalu, gdzie stały interesujące RZEŹBY, a na stołach paliły się świece w pięknych LICHTARZACH.

Zamówiono: różne JARZYNY (czyli WARZYWA), na przykład RZEPĘ, RZODKIEWKĘ oraz na deser PORZECZKI i ORZECHY.

Posiłek był smaczny, lecz Murzyn zobaczył na stole KURZ i na półmisku PERZ, więc wściekły wezwał kelnera. Kazimierz usiłował łagodzić sytuację, ale Murzyn zdenerwowany RZUCIL TALERZEM w TWARZ towarzysza. Kazimierz nie był TCHÓRZEM, więc UDERZYŁ Grzegorza tak, że niedaleko RZĘSY zrobił mu się PĘCHERZ.

Ale to był NIEPORZĄDEK!!! Pracownicy lokalu chwycili Grzegorza za KOŁNIERZ, skrępowali mu ręce RZEMIENIEM i wtrącili do aresztu.

Za karę musiał tam: * karmić NIETOPERZE, * codziennie zrywać kartki z wielu KALENDARZY oraz * czyścić KAŁAMARZE przy pomocy maleńkich specjalnych NARZĘDZI.

Murzyn nie NARZEKAŁ, pracował RZETELNIE, a właściciele odnosili z jego pracy nawet znaczne KORZYŚCI. W końcu zwolniono go.

Jak najszybciej stęskniony wolności wdrapał się na WIERZCHOŁEK góry, oddychał RZEŚKIM powietrzem, obserwował ZORZĘ o ZMIERZCHU i przyglądał się RZECE pełnej WĘGORZY.

Niedługo otrzymał list od przyjaciół:

„URZĄD ORZEKŁ, że takie RZECZY ZDARZAŁY się Grzegorzowi bardzo RZADKO, więc wolno mu wrócić do kraju i kontynuować pracę jako RZEMIEŚLNIK ( może nawet RZĄDZIĆ więzieniem!).

Jak myślisz, jak potoczyły się losy Grzegorza i jego przyjaciół?

A teraz sposób nas zapamiętanie spółgłosek, po których piszemy RZ:

B ardzo P roszę,
T rzymaj D obrze
G ładki K lucz!
CH W y t a J !!!

(W taki sposób, na przykład, zwracać się może Włóczykij do Muminka, pocieszając zmartwionego jego kolejną wyprawą przyjaciela i ofiarowując mu klucz od jego skrytki pełnej ciekawostek i pamiątek…).

Mamy tu do czynienia z parami spółgłosek, które różnią się jedynie dźwięcznością : b –p, t – d, g – k zapamiętujemy też końcową trójkę głosek „ch”, „w” i „j” .

Są też wyjątki i od tej reguły:W PSZCZYNIE na BUKSZPANIE usiadła PSZCZOŁA dziwnego KSZTAŁTU, lecz odleciała na PSZENICĘ, ponieważ była tam WIĘKSZA ilość nektaru.( Słowo „większy” przypomina tylko pisownię stopnia wyższego i najwyższego przymiotników.)

Kiedy ZAWSZE napiszesz Ż?

Po pewnych spółgłoskach: l, ł, m i n. Zapamiętaj:

Na dworze Mży.
W stajni koń Rży,
A on Łże,
Że ja go Lżę…

(To niezły powód do łez, prawda?)

Przy pisaniu RZ poszukujemy w wyrazach pokrewnych wymiany na R, pamiętasz? To jest reguła podstawowa.

„H”

Po latach spotkali się przyjaciele, którzy mieli imiona rozpoczynające się na „H”. (Wszystkie imiona w języku polskim – poza Chryzostom – piszemy zaczynając od H.)

Opowiadali sobie różne HISTORYJKI.

Oto one.

Pierwszy zabrał głos HENIO.

Był leniwy i leżał często w HAMAKU, popijając ALKOHOL lub HERBATĘ i z tego powodu albo miał dobry HUMOR, albo popadał w HISTERIĘ.

Zajmował się HODOWLĄ HIEN i HIPOPOTAMÓW, ale jako że miał obciążoną HIPOTEKĘ musiał uprawiać dodatkowo HIACYNTY i HORTENSJE (ale nigdy nie zamierzał uprawiać chabrów, ani też chryzantem…).

Jako drugi wystąpił HUBERT, który był JUHASEM, pasącym owce na HALI.

Owce – zwierzęta leniwe – trzeba było HOLOWAĆ pod górę.
Hubert strasznie się nudził i czasami grywał z jednym HARNASIEM w HOKEJA na trawie.
Pewnego razu wiał tak silny wiatr halny, że wydawało mu się, że to prawdziwy HURAGAN. Mieli kłopoty z strasznym HAŁASEM ( nie było nawet słychać wołania: HEJ, HOLA, AHOJ…!).
Na domiar złego owce zostały napadnięte przez wilki, które atakowały całą WATAHĄ. Tworzyły cos w rodzaju KOHORTY i HUZIA!
Biedny zmęczony i zaziębiony juhas nie miał siły na HULANKI i prosił tylko swoją dziewczynę HALKĘ (która nosiła najmodniejsze HALKI) o ciepłe skarpety z MOHERU.

Kolejno wypowiadał się HIACYNT, który też był oryginałem.

Żył przeszłością i zajmował się jazdą konną (uchodził za specjalistę w dziedzinie HIPPIKI). Wydawało mu się, że jest HUSARZEM.
Marzył o karierze: pragnął zostać samym HETMANEM.
Gromadził akcesoria: HALABARDĘ, HARPUN oraz tarczę z rodowym HERBEM.
W swych marzeniach i snach na jawie widział króla i siebie oddającego Mu HOŁD i gromko krzyczącego „HURRA”.

Następny opowiadał bardzo zrównoważony HIERONIM, który był HARCERZEM.

Do dziś zwracał się do ludzi per „DRUHNO” i „DRUHU”.
Wciąż na zbiórkach zajmował się BOHATERAMI narodowymi, kwestią HONORU. Śpiewał HYMN stojąc na baczność w galowym HEŁMIE. Umiał też grać HEJNAŁY.

Ostatni mówił o sobie HRABIA HORACY.

Ten też był niesamowity!

Pewnego razu jechał na swej nowej HULAJNODZE pozbawionej HAMULCÓW. Tak się rozpędził, że w żaden sposób nie mógł się zatrzymać!
Wpadł najpierw do HOTELU, gdzie przewrócił stoliki, przy których siedzieli HOLENDRZY i HISZPANIE. (Całe szczęście, że nie zaczepił gości z HONDURASU i Wysp HULA – GULA…)
Po chwili wpadł do FILHARMONI w której odbywał się koncert na HARFĘ i HARMONIĘ.
Przejechał salę koncertową i wpadł do HURTOWNI, gdzie HANDLOWANO HEBLAMI i WAHADŁAMI.
Później znalazł się w olbrzymim HANGARZE, gdzie stały gotowe do lotu HELIKOPTERY.
W końcu wpadł na rozpędzonej hulajnodze do wielkiej HALI fabrycznej. Było tam okropnie. Wielkie i cuchnące HAŁDY śmieci!! OHYDA! Tak NIEHIGIENICZNIE!!

Hrabia zaczepił się swoim pięknie WYHAFTOWANYM swetrem o wystający z sufitu HAK i … zaczął się miarowo HUŚTAĆ. A hulajnoga pojechała dalej sama… Ale to nie koniec tej opowieści: na hrabiego CZYHAŁ w ukryciu znany reżyser filmowy, który zamierzał nakręcić komedię i HORROR jednocześnie. Proponował hrabiemu znaczne HONORARIUM, ale ten odmówił, twierdząc, że to była tylko taka HECA, która niewielu rozśmieszy.

Czy Ciebie rozbawiła?

Teraz dodatkowo wzbogacimy nasz materiał o historyjki utrwalające pisownię trudnych i często używanych wyrazów z Ż. Jest to sprzeczne z zasadą „jednej strony trudności, lecz liczba błędów statystycznie najwyższa w tej właśnie trudności zachęca także do wsparcia naszego nawyku.

Okazuje się, że większość osób popełnia też pewien błąd wynikający z fałszywego założenia. Mamy tendencję do nadużywania tego znaku graficznego, który kojarzy nam się „z tą większą” trudnością, to znaczy tam, gdzie nie znamy pisowni używamy częściej ó, rz i h – jakby na zapas, by się zabezpieczyć…

Zapoznaj się więc z historyjką z „Ż”.

„Ż”

W klatce siedzą sobie zwierzęta. Są ustawione parami. WĄŻ ze ŻMIJĄ, ŻUBR ze ŻBIKIEM, ŻÓŁW z ŻUKIEM, ŻURAW z ŻYRAFĄ oraz ŻABA z JEŻEM.( – pięć par kojarzonych wyglądem lub inaczej…).

SPOŻYWALI ŚWIEŻE POŻYWIENIE UŻYWAJĄC NOŻA i ŁYŻKI. Jedli na obiadek ŻUREK oraz RYŻ z ŻEBERKAMI, a do tego kompot z JEŻYN I kisiel ŻURAWINOWY. Tylko pewne zwierzęta jadły ŻOŁĘDZIE. Nikt nie chciał RZEŻUCH, ani drożdży.!

Tymczasem przyjechała wielka CIĘŻARÓWKA, z całą masą BAGAŻU, który nie mógł się zmieścić do GARAŻU. Załadowano go więc do NIEUŻYWANEJ WIEŻY, której znów pilnował STRÓŻ, tym razem odziany w KOŻUCH. Nocą było mu zimno.

Mimo, ŻE świecił tam CIĘŻKI, ŻELAZNY ŻYRANDOL było dość ciemno. Z ciężarówki wyszedł PASAŻER na gapę, okropny DRAPIEŻNIK, kiedyś JUŻ oswojony -–bo w OBROŻY i napadł stróża. Stróż myślał, że będzie musiał POŻEGNAĆ się z ŻYCIEM, ale wystarczył opatrunek z BANDAŻY.

Stróża zwolniono z pracy. Dostał tylko stary ŻUPAN, PONIEWAŻ na domiar złego wybuchł tam POŻAR, który musieli gasić STRAŻACY. Zatrudniono MŁODZIEŻ. Przychodzili tam ŻOŁNIERZE, którzy walczyli nocą nowoczesnym ORĘŻEM.

Najbardziej niezadowolona była ŻONA stróża, trojga imion ŻANETA GRAŻYNA BOŻENA. Ona w ogóle SKARŻYŁA SIĘ na ciężkie życie. POŻYCZYŁA sierp i pracowała przy ŻNIWACH, ścinając ZBOŻE, a szczególnie ŻYTO. Miała z tej pracy trochę POŻYTKU, ale i tak była niezadowolona.

Miała ŻAL do MĘŻA, PONIEWAŻ nie złożył jej ŻYCZEŃ z okazji urodzin. Ona ŻĄDAŁA od niego bukietu z RÓŻ i ŻONKILI oraz ŁYŻEW w prezencie.

Ostatecznie stróż USMAŻYŁ coś na śniadanie i zabrał żonę na wycieczkę do ŻYWCA, gdzie pływali ŻAGLÓWKĄ, czytali REPORTAŻE, oglądali WITRAŻE, CHOCIAŻ ona i tak była niezadowolona. PRZECIEŻ nie mogła się tak zwyczajnie cieszyć…

Zapamiętasz, że Ż piszemy w sylabach początkowych wyrazów, takich jak ŻA, ŻU, ŻY i ŻO poprzez skojarzenie:

Żaba
żuła
żylaste
żołędzie.

Wymianę „Ż” na inne głoski pozwoli Ci utrwalić taki „zapamiętywaczek” (litery g, h, s, ź, z, dz).:

Grażyna
Hodowała
Słabego
Źrebaka i
Zamknęła go do
Dzbanka.

Podane historyjki to taki „rozrusznik sukcesu” – nie obejmuje on jednak wszystkich możliwych słów, najeżonych trudnościami; nie ma tu materiałów do pracy nad zmiękczeniami, pisownią głosek nosowych oraz regułami pisowni łącznej i oddzielnej, a także pisowni wielką i małą literą. Ale od czegoś trzeba zacząć, prawda?

Jeśli chcesz skontrolować swoje umiejętności nie zapominaj o pułapkach:

każę – karzę
marzę – mażę
może – morze
skarżyć – narzekać
korzyść – pożytek
jeżyna – jarzyna
Chełm – hełm
hart – chart

kukułka – jaskółka
bułka – półka
długi – krótki
długopis – pióro
pusty – próżny
wierzy – wieży
Jerzy – jeży
prószy – kruszy

Spójrz sam, w jaki sposób to działa:

Jaskółka rzuciła stróżowi piórko, ale kukułki tam nie było.
Hulajnogą jeździł hrabia Horacy, a nie chorąży.
Żniwa, a szczególnie ścinanie żyta (ale nie pszenicy!) dawały żonie pożytek.
Holendrzy i Hiszpanie zostali poszkodowani, ale nie Chińczycy.
W ogrodzie były hortensje i hiacynty, a nie rosły tam chryzantemy i chabry.
Skarbiec był próżny, nie pusty. W klatce był jeż, a nie Jerzy. Bułka się kruszy, a półka prószy wiórkami.

TO JEST PROCES „ZAKOTWICZANIA” – oraz „RÓŻNICOWANIE”.

Jeszcze kilka przykładów:

jarzyny i warzywa jadł Kazimierz, a:
jeżyny były przed kisielem z żurawin, a po żurku i żeberkach…
korzyści przynosiła praca przy nietoperzach i kałamarzach, a:
pożytek miała Bożena Grażyna Żaneta z pracy przy żniwach…
skarżyła się żona stróża, a:
nie narzekał Murzyn Grzegorz.

Ta metoda pozwoli Ci skutecznie wykluczyć podstawowe błędy ortograficzne.

Serdecznie życzę Ci powodzenia i zachęcam do układania autorskich historyjek oraz stosuj piktogramy własnoręcznie narysowane. Podziel się z innymi swoimi świeżo opanowanymi kompetencjami.

Odpowiedz na pytania i wykreśl na diagramie znane Ci odpowiedzi . Skreśleń dokonuj ze strony lewej do prawej, prawej do lewej, z góry na dół, z dołu do góry i ukośnie.

Pytania:

Jak miała na imię osoba, która podarowała stolarzowi Dżepetto gadający kawałek drewna? (Antonio)
Kto udzielił pajacowi pierwszych nauk? (Gadający Świerszcz)
Co spaliło się Pinokiowi, gdy zasnął? (stopy)
Co sprzedał Pinokio, żeby pójść do teatru marionetek? (elementarz)
Jak nazywał się dyrektor teatru? (Ogniojad)
Kto uratował Pinokio wiszącego na Wielkim Dębie? (Wróżka)
Co wydłużało się Pinokiowi, gdy kłamał? (nos)
W co zamienił się Pinokio? (osła)
Jak nazywała się kobieta, która odebrała Mary w Londynie i zawiozła do Misselthwaite Manor? (Medlock)
Ile lat miał dom pana Cravena? (sześćset)
Ulubionymi kwiatami pani Craven były? (róże)
Czyim synem był Colin? (Cravena)
Czyj portret był ukryty za zasłona w pokoju Colina? (matki)
Jakiego zwierzątka nie udało się oswoić Dickowi? (żbika)
Kto jeszcze – oprócz dzieci i Bena – wiedział o tajemniczym ogrodzie i odwiedził tam ich? (matka Dicka)
Nazwisko głównej bohaterki? (Lennox)

Uzupełnij krzyżówkę i wpisz hasło.

e 5

c 11

e 8

s 1

t 2

i 7

e 12

r 3

m 6

i 10

z 4

n 9

Nazwisko autorki powieści (Jurgielewiczowa).
Czym podróżował Zenek (autostopem)?
Co dostał w zastaw Edek od Pestki za pożyczenie roweru (zegarek)?
Kto zajął się wychowaniem Uli po śmierci jej mamy (ciotki)?
Co kradł Zenek, gdy przyłapały go dzieci (jabłka)?
Kogo uratował Zenek z płonącego wozu (dziecko)?
Kim był ojciec Uli z zawodu (lekarzem)?
Komu jako pierwszemu – Zenek powiedział prawdę o swoim ojcu (Uli)?
Kto postanowił odszukać Zenka i skłonić go do powrotu (Marian)?
Do jakiej miejscowości wyjechał Zenek do swojego wujka (Tczew)?

Hasło: Strzemienice (Jarmark, na którym Julek spotkał Zenka).

Otworzyła drzwi, wyszła na korytarz i zaczęła wędrówkę. Korytarz był długi, rozgałęziający się w kilku kierunkach; po drodze natrafiała na różne schodki wiodące to w górę, to w dół. Wszędzie na ścianach mnóstwo obrazów: poczerniałe osobliwe pejzaże, ale
przede wszystkim portrety mężczyzn i kobiet. Wreszcie Mary znalazła się w galerii. Wolno szła przed galerię, przyglądając się wszystkim twarzom. Mary miała wrażenie, ze ludzie z portretów chcieliby wiedzieć, co robi wśród nich dziewczynka, która przybyła z Indii. Niektóre portrety przedstawiały chłopców uczesanych w długie loki lub w sztywnych krezach wokół szyi. Rozważała, kim była sportretowana dziewczynka ubrana w suknię z zielonego brokatu, a na jej ręku siedziała zielona papużka.

1. Mieć węża w kieszeni- być skąpym, bardzo niechętnie wydawać pieniądze

2. Płonne nadzieje – daremne, niepotrzebne, próżne

3. Ciemności egipskie-wielka, gęsta, nieprzenikniona ciemność

4. Zbijać kokosy – zarabiać dużo pieniędzy, dorabiać się majątku, robić udane interesy (postanowiła muzyką zarabiać na życie, To nic, że jeszcze dziś kokosów nie zbija.

5. Trącić myszką – być przestarzałym, staroświeckim, niemodnym

6. Przychylić komuś nieba – być w siódmym niebie – wołać o pomstę do nieba – nic nie spada z nieba – manna z nieba

Określ części mowy w podanym zdaniu oraz ich kategorie (np. liczbę, osobę, czas, przypadek, stopień):

Pestka uznała, że nic nie szkodzi i zaraz po deszczu udała się na wyspę z Ulą.

Pestka – rzeczownik, l. poj. r. ż., M [4 pkt]

uznała – czasownik, os. 3, l. poj., r. ż., cz. przeszły [5pkt]

że – spójnik [1pkt]

nic – zaimek przeczący [1pkt]

nie – przeczenie (partykuła przecząca) [1pkt]

szkodzi – czasownik, os. 3, l. poj., cz. teraźniejszy [4 pkt]

i – spójnik (nieodmienna część mowy) [1pkt]

zaraz – przysłówek (nieodmienna część mowy) [1pkt]

po – przyimek (nieodmienna część mowy) [1pkt]

deszczu – rzeczownik, l. poj., r. m., Msc [4 pkt]

udała – czasownik, os. 3, l. poj., r. ż., cz. przeszły [5pkt]

się – zaimek zwrotny [1pkt]

na - przyimek (nieodmienna część mowy) [1pkt]

wyspę - rzeczownik, l. poj. r. ż., B [4 pkt]

z - przyimek (nieodmienna część mowy) [1pkt]

Ulą - rzeczownik, l. poj. r. ż., N [4 pkt]

Łącznie : 39 pkt

Dodatkowe punkty otrzymuje grupa, która wskaże także wyrażenia przyimkowe: po deszczu[1pkt] , na wyspę [1pkt], z Ulą [1pkt]

Ula mało przejęła się niebezpieczeństwem, które zawisło nad ich kryjówką.

Sporządź wykres podanego wypowiedzenia i określ jakimi częściami zdania są poszczególne wyrazy:

Mały chłopiec wydaje głośne westchnienie.

chłopiec wydaje

podmiot orzeczenie

jaki?

mały co?

przydawka

westchnienie

dopełnienie

jakie?

głośne

przydawka

- poprawne sporządzenie wykresu 1pkt

- poprawne określenie wszystkich części zdania 2pkt

- poprawne określenie trzech części zdania 1pkt

Anagramówka

Rozwiązanie utworzą litery z pól z kropkami, czytane od góry do dołu. W tej krzyżówce zamiast tradycyjnych objaśnień podane są w zmienionej kolejności wszystkie litery wyrazów wpisywanych do diagramu. Z podanych zestawów liter należy więc utworzą wyrazy i wpisać je do diagramu. Rozwiązanie utworzą litery z pól z kropką, czytane kolejno rzędami poziomymi

¹A	• R	¹⁰C	H	I	¹¹B	• A	L	¹²D
•N		R			O			I
²G	I	• A	N	¹³G	I	¹⁴A		³C	• U	¹⁵D
• L		V		R		⁴Ż	U	K		E
⁵ I	R	E	N	A					U	L
A		N		⁶T	C	¹⁷Z	E	W		F
	¹⁶D					E				• I
⁷C	O	L	I	N		N		¹⁸L		N
	M	I				⁸E	D	E	K
		⁹S	A	D		K		K

POZIOMO:

ARCHIBALD
GIANGIA
CUD
ŻUK
IRENA
TCZEW
COLIN
EDEK
SAD

PIONOWO:

CRAVEN
BOI
DICK
GRAT
AŻ
DELFIN
DOM
ZENEK
LEK

HASŁO: RANA ULI

Z polskiego na nasze

Strony

Szukaj na tym blogu

Sprawdziany

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz